Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
yarı — is. Tən bölünmüş iki hissədən biri. Eyni yarısı. Almanın yarısı. Kitabın yarısını oxudum. Ömrünün yarısını səhayətdə keçirmişdir. – <Məhəmmədhəsən əmi> gəldi, tövləsini ortadan yarı böldü və küçəyə səmt bir qapı açdı. . . C. M.. Bəxtiyar… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təxmini — ə. gözəyarı, təqribi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
təqribi — ə. təxmini, gözəyarı, təqribən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
hamarlamaq — f. 1. Yerin və ya bir şeyin səthini hamar hala salmaq, hamar, düz etmək, düzləndirmək. Taxtanı rəndə ilə hamarlamaq. – Dənizin şıltaq ləpələri . . qumu təzədən hamarlayırdı. H. Seyidbəyli. Əhməd . . uzun qəlyanı . . kisənin içinə salıb xeyli… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
can — is. <fars.> 1. Dini etiqada görə, ölümlə vücuddan ayrılan qeyri maddi varlıq; ruh. Hələ canı var. – Çıxmayan cana ümid var. (Məsəl). Südlə gələn canla çıxar. (Ata. sözü). Səni canan sanıram, çıx bədənimdən, ey can! F.. Kərəm deyər: Haqq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dünya — is. <ər.> 1. Bir küll olaraq maddənin bütün formalarının məcmusu; kainat. Dünyanın əmələ gəlməsi. 2. Yer kürəsi, yer üzü, aləm. Dünyanın qitələri. Dünyanı dolaşmaq. Dünyada elə bir qüvvə yoxdur ki, bizə qalib gəlsin. – Bütün dünyanı gəzsən … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gül — is. <fars.> 1. Çiçək (danışıqda «qızılgül» mənasında da işlənir). Ağaclar gül açıb. Gül dərmək. – . . Bir dəstə gül olaydım; Asılaydım yaxannan. (Bayatı). Bir gül ilə bahar olmaz. (Ata. sözü). . . Hər gülün, hər çiçəyin öz adı, öz surəti… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dil — 1. is. 1. anat. İnsan və onurğalı heyvanların ağız boşluğunda olub, qidanın çeynənilib udulmasına kömək edən və onun dadını bildirən, insanda isə, əlavə olaraq, danışıq səslərinin əmələ gəlməsində iştirak edən orqan. Dillə dadmaq. Dili ilə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
aləm — is. <ər.> 1. Kainat, dünya, yer üzü. Qış günü qurtarmaqda idi, üfüqlərdən qatı bir qaranlıq aləmə yayılırdı. M. İ.. // Məc. mənada. Ey Füzuli, aləmin gördüm qamu nemətlərin; Hiç nemət görmədim didari dilbər tək ləziz. F.. Təbii qanun hamı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ay — 1. is. 1. Yer kürəsinin peyki olub, onunla birlikdə Günəşin ətrafında fırlanan və gecələr inikas edən Günəş işığı ilə işıqlanan göy cismi. Ay işığı. Ayın batması. – . . Ay buludlar arasından siyrilib çıxdı. M. Hüs.. // məc. Gözəlin camalına… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
